Dzielnicowi Posterunku Policji w Jeżowem
st. asp. Dariusz Płoch
tel. 47 8263 561
tel. kom. 571 203 301
email: dzielnicowy.jezowe2@rz.policja.gov.pl
Plan działania priorytetowego dla rejonu nr 2 Jeżowe
UWAGA!
Podany adres e-mail ułatwi Ci kontakt z dzielnicowym, ale nie służy do składania zawiadomienia o przestępstwie, wykroczeniu, petycji, wniosków ani skarg w rozumieniu przepisów. Dzielnicowy odbiera pocztę w godzinach swojej służby. W sprawach niecierpiących zwłoki zadzwoń pod numer 997 lub 112.
Obszar:
Groble, Krzywdy, Jeżowe Centrum nr 1-661A, Jeżowe Podgórze, Jeżowe Zaborczyny, Sibigi
sierż. szt. Łukasz Wolanik
tel. 47 8263561
tel. kom. 797908304
email: dzielnicowy.jezowe1@rz.policja.gov.pl
Plan działania priorytetowego dla rejonu nr 1 Jeżowe
UWAGA!
Podany adres e-mail ułatwi Ci kontakt z dzielnicowym, ale nie służy do składania zawiadomienia o przestępstwie, wykroczeniu, petycji, wniosków ani skarg w rozumieniu przepisów. Dzielnicowy odbiera pocztę w godzinach swojej służby. W sprawach niecierpiących zwłoki zadzwoń pod numer 997 lub 112.
Obszar:
Cholewiana Góra, Jata, Jeżowe Centrum nr od 662-879A, Jeżowe Kameralne, Jeżowe Zagościniec, Nowy Nart, Stary Nart, Sójkowa, Zalesie
Zadania dzielnicowego:
WYCIĄG Z ZARZĄDZENIA NR 5
KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI
z dnia 20.06.2016 r.
w sprawie metod i form wykonywania zadań przez dzielnicowego i kierownika rewiru dzielnicowych
Rozdział 4 Zakres zadań dzielnicowego
§ 29. 1. Dzielnicowy realizuje zadania dotyczące przydzielonego mu rejonu.
2. Do zadań dzielnicowego należy, w szczególności:
1) prowadzenie rozpoznania przydzielonego mu rejonu pod względem osobowym, terenowym, zjawisk i zdarzeń mających wpływ na stan bezpieczeństwa i porządku publicznego;
2) realizowanie zadań z zakresu profilaktyki społecznej;
3) realizowanie zadań z zakresu ścigania sprawców przestępstw i wykroczeń;
4) kontrolowanie przestrzegania prawa powszechnie obowiązującego oraz przepisów prawa miejscowego.
§ 30. Dzielnicowy prowadzący rozpoznanie uzyskuje niezbędne informacje dotyczące swojego rejonu, w szczególności w zakresie:
1) stosunków społeczno-ekonomicznych oraz struktury gospodarczej i środowiskowej;
2) lokalizacji, rozmiaru i natężenia zjawisk kryminogennych;
3) konfliktów społecznych oraz ich genezy; Dziennik Urzedowy Komendy Głównej Policji – 4 – Poz. 26
4) planowanych doraźnie lub okresowo imprez, w tym imprez sportowych, kulturalnych, rozrywkowych i handlowych.
§ 31. 1. W ramach rozpoznania osobowego dzielnicowy na bieżąco uzyskuje informacje o osobach zamieszkałych lub przebywających w jego rejonie, które ze względu na swoją przeszłość, aktualny tryb życia i zachowania mogą stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i porządku publicznego, a w szczególności o osobach:
1) karanych oraz korzystających z przepustki lub przerwy w odbywaniu kary;
2) podejrzewanych o prowadzenie działalności przestępczej;
3) uzależnionych od alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu;
4) nieletnich zagrożonych demoralizacją i sprawców czynów karalnych.
2. Dzielnicowy w stosunku do osób, o których mowa w ust. 1, podejmuje w szczególności następujące czynności:
1) prowadzi z nimi rozmowy profilaktyczne;
2) stosuje wobec nich środki oddziaływania wychowawczego, środki represyjne lub występuje o ich zastosowanie;
3) inicjuje działania w zakresie organizowania pomocy, w tym w umieszczeniu w zakładzie odwykowym, leczniczym lub opiekuńczym.
3. W ramach rozpoznania osobowego dzielnicowy powinien utrzymywać kontakty z osobami, które – z racji wykonywanego zawodu, pełnionej funkcji oraz w związku z ich działalnością społeczną lub zainteresowaniami – mogą mieć wpływ na funkcjonowanie środowiska lokalnego i dzięki którym mogą być podejmowane skuteczne działania zapobiegające popełnianiu przestępstw i wykroczeń.
4. Dzielnicowy powinien kontaktować się z osobami – potencjalnymi ofiarami przestępstw i wykroczeń – w celu wskazania im właściwych sposobów unikania zagrożenia.
§ 32. Dzielnicowy prowadzi rozpoznanie terenowe, w szczególności:
1) miejsc wymagających szczególnego nadzoru ze względu na:
a) nasilenie zjawisk kryminogennych,
b) gromadzenie się osób zagrażających bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu, a także lokali uczęszczanych przez osoby podejrzewane o popełnianie przestępstw i wykroczeń,
c) lokalizację bazarów i targowisk oraz okolic lokali rozrywkowych,
d) grupowanie się nieletnich mogących stanowić zagrożenie bezpieczeństwa i porządku publicznego,
e) lokalizację obiektów narażonych na działalność przestępczą ze względu na położenie, charakter produkcji lub świadczonych usług oraz atrakcyjność sprzedawanych lub magazynowanych towarów;
2) ulic, placów, dróg dojazdowych, podwórek, przejść między ulicami i domami, skwerów, parków, terenów leśnych, opuszczonych obiektów i urządzeń obrony cywilnej;
3) siedzib organów administracji publicznej, instytucji, organizacji politycznych i społecznych, spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych oraz zarządów budynków komunalnych;
4) przedsiębiorstw i zakładów pracy, obiektów i placówek oświatowo-wychowawczych, kulturalnych, rozrywkowych, gastronomicznych, baz transportowych, inwestycji budowlanych, banków i placówek handlowych, w tym obiektów, obszarów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie na podstawie odrębnych przepisów;
5) tras przebiegu linii komunikacji miejskiej i międzymiastowej, dworców, przystanków, stacji benzynowych, siedzib służb ratowniczych i technicznych, informacji turystycznej, hoteli, obiektów służby zdrowia i obiektów sportowych.
§ 33. Informacje uzyskane w toku rozpoznania, z wyłączeniem rozpoznania osobowego, dzielnicowy gromadzi w teczce rejonu, o której mowa w § 43 ust. 2. Dziennik Urzedowy Komendy Głównej Policji – 5 – Poz. 26
§ 34. 1. Dzielnicowy dokonuje bieżącej analizy stanu bezpieczeństwa w swoim rejonie wykorzystując informacje o stanie bezpieczeństwa i porzadku oraz analizy stanu bezpieczeństwa i porządku na potrzeby dyslokacji służby sporządzane na podstawie odrębnych przepisów.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej Policji, w razie potrzeby, może polecić na czas określony sporządzanie pisemnych analiz stanu bezpieczeństwa w rejonie dzielnicowego, określając ich zakres oraz częstotliwość.
§ 35. 1. Na podstawie prowadzonego rozpoznania, dzielnicowy zgłasza kierownikowi dzielnicowych wnioski i propozycje, co do:
1) czasu i sposobu realizacji zadań własnych;
2) liczby, rozmieszczenia służb policyjnych i podmiotów pozapolicyjnych, czasu wykonywania przez nie zadań, z jednoczesnym wskazaniem propozycji konkretnych przedsięwzięć.
2. Informacje mające szczególny wpływ na poziom bezpieczeństwa i porządku publicznego dzielnicowy przekazuje w formie pisemnej.
§ 36. Dzielnicowy realizuje zadania profilaktyki społecznej, w szczególności, przez:
1) diagnozowanie i wskazywanie lokalnych zagrożeń oraz kierunków działań profilaktycznych;
2) inspirowanie i współuczestniczenie w przedsięwzięciach z zakresu profilaktyki społecznej we współpracy z innymi policjantami, jednostkami samorządu terytorialnego oraz innymi podmiotami pozapolicyjnymi;
3) realizację akcji i programów profilaktycznych we współpracy z innymi policjantami oraz podmiotami pozapolicyjnymi;
4) informowanie mieszkańców o występujących zagrożeniach i udzielanie instrukcji o sposobach zabezpieczania się, zachowania się w określonych sytuacjach oraz organizowania się w celu poprawy bezpieczeństwa;
5) inicjowanie działań pomocowych dla ofiar przestępstw, a także organizowanie doradztwa dla tej grupy osób;
6) przeciwdziałanie przemocy w rodzinie.
§ 37. 1. W zakresie ścigania sprawców przestępstw i wykroczeń dzielnicowy jest obowiązany do:
1) natychmiastowego podjęcia niezbędnych czynności służbowych po uzyskaniu informacji lub ujawnieniu faktu popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, w szczególności do:
a) udzielenia pomocy ofiarom – do momentu przybycia służb ratowniczych,
b) ujęcia sprawcy,
c) zabezpieczenia miejsca zdarzenia przed zatarciem śladów i dowodów – do momentu przybycia grupy operacyjno-dochodzeniowej,
d) ustalenia świadków zdarzenia, osób pokrzywdzonych oraz rysopisów sprawców;
2) podejmowania czynności zmierzających do ustalenia miejsca pobytu lub ujęcia osób poszukiwanych oraz do odzyskiwania przedmiotów utraconych w wyniku przestępstwa lub wykroczenia, bądź służących do ich popełnienia;
3) zbierania i przekazywania informacji mogących przyczynić się do ustalenia sprawcy czynu zabronionego i udowodnienia mu winy.